STXBP1
Czym jest mutacja STXBP1
GEN STXBP1
Gen STXBP1 znajduje się w 9tym chromosomie (9q.34.11) i odpowiada za produkcję białka odpowiedzialnego za rozwój mózgu i pracę neuroprzekaźników. Zaburzenia w tym genie prowadzą do wielu nieprawidłowości w rozwoju psychorouchowym, przyczyniają się do padaczki i zaburzeń motorycznych. Gen został odkryty w 2008 roku podczas badań nad padaczką wczesnodziecięcą o ciężkim przebiegu.
Przyczyny
Najcześciej wada w Genie STXBP1 wystepuje de novo, pojedyńcza kopia uszkodzonego genu ma wpływ na zaburzenia. Wada genetyczna powstaje losowo i nie mamy na nią wpływu.
Oznaki i objawy
U wielu dzieci z zaburzeniami związanymi z STXBP1 drgawki są pierwszym objawem choroby. U większości osób z zaburzeniami związanymi z STXBP1 drgawki występują w pierwszym roku życia. Jednak wiek ich wystąpienia jest bardzo różny u poszczególnych osób i waha się od pierwszego dnia życia do okresu dojrzewania. U innych dzieci opóźnienia w osiąganiu kamieni milowych rozwoju w okresie niemowlęcym mogą być pierwszą oznaką zaburzeń związanych z STXBP1. U niektórych osób z zaburzeniami związanymi z STXBP1 nigdy nie rozwija się padaczka. U dzieci z zaburzeniami związanymi z STXBP1 mogą wystąpić różne rodzaje napadów. Typowe rodzaje napadów mogą obejmować Napady noworodkowe Skurcze niemowlęce Napady toniczne (usztywniające) Napady kloniczne (ruchy szarpane jednej części ciała) Ogniskowe napady zaburzeń świadomości (napady, w których dzieci przestają się normalnie zachowywać i stają się nieświadome) Uogólnione napady toniczno-kloniczne, zwane również napadami grand mal (w których ciało, ręce i nogi rozciągają się, a następnie kurczą i drżą). Wiele dzieci z zaburzeniami związanymi z STXBP1 ma również Zmniejszone napięcie mięśniowe (hipotonia) Zwiększone napięcie mięśniowe (spastyczność) zaburzenia ruchowe, w szczególności ataksję lub drżenie (nieprawidłowe i nieskoordynowane ruchy rąk i nóg) zaburzenia zachowania, w tym zachowania powtarzalne (stereotypie) lub zaburzenia ze spektrum autyzmu
Diagnoza
Opóźnienia w osiąganiu rozwojowych kamieni milowych w okresie niemowlęcym i wczesnym dzieciństwie w połączeniu z wczesnym początkiem napadów mogą sugerować zaburzenia związane z STXBP1. Nie ma jednak typowych objawów zaburzeń związanych z STXBP1 i nie można postawić diagnozy wyłącznie na podstawie cech klinicznych. Do zdiagnozowania zaburzenia związanego z STXBP1 wymagane są testy genetyczne. Można również wykonać dodatkowe badania, w tym Elektroencefalogram (EEG), w celu poszukiwania dowodów nieprawidłowej aktywności mózgu i drgawek. Rezonans magnetyczny (MRI) w celu wykrycia zmian w strukturze mózgu. U wielu dzieci z zaburzeniami związanymi z STXBP1 diagnozuje się również określone zespoły padaczkowe na podstawie rodzajów napadów, których doświadczyły i cech ich EEG. Niektóre z tych zespołów padaczkowych obejmują: Zespół Ohtahary zespół Westa Zespół Lennoxa-Gastauta W tych przypadkach diagnoza zespołu padaczkowego jest klinicznym opisem rodzajów napadów, ale diagnoza genetyczna zaburzenia związanego z STXBP1 jest podstawową diagnozą, która wyjaśnia, dlaczego u dziecka rozwinęła się padaczka. Na przykład, dziecko może mieć zespół Westa z powodu powodującej chorobę zmiany w genie STXBP1.
Leczenie
Leczenie zaburzeń związanych z STXBP1 zależy od rodzaju i nasilenia napadów oraz powiązanych cech neurologicznych. Połączenie leków przeciwpadaczkowych jest zwykle stosowane w celu kontrolowania różnych typów napadów. Rodzaj leku często zależy od konkretnego zespołu padaczkowego lub rodzaju napadów. Żaden konkretny lek nie okazał się bardziej skuteczny niż inne w zaburzeniach związanych z STXBP1. Inny zestaw leków, znany jako "terapie ratunkowe", może być podawany w celu zatrzymania lub skrócenia klastrów napadów, gdy wystąpią. Pomocna może być terapia dietetyczna, taka jak dieta ketogeniczna. Implantowane urządzenia, takie jak stymulacja nerwu błędnego (VNS) lub responsywna neurostymulacja (RNS), mogą być brane pod uwagę, gdy leki nie są skuteczne w kontrolowaniu napadów. Szkolenie i wsparcie rodziny jest kluczowym elementem skutecznego planu leczenia zaburzeń STXBP1. Rodzice i opiekunowie muszą wiedzieć, jak obserwować napady i jak na nie reagować. Opóźnienia poznawcze i rozwojowe związane z zaburzeniami związanymi z STXBP1 są leczone za pomocą terapii fizycznej, zajęciowej, mowy i socjalizacji oraz przy wsparciu usług wczesnej interwencji. Opiekę może zapewnić pediatra rozwojowy.
Neuroprzekaźnik
STXBP1 jest niezbędny do uwalniania neuroprzekaźników, kluczowego mechanizmu, za pomocą którego neurony komunikują się ze sobą. STXBP1 jest częścią kompleksu SNARE, który obejmuje również inne białka, takie jak syntaksyna-1. Kompleks SNARE przygotowuje fuzję pęcherzyków do błony komórkowej neuronu, ułatwiając uwalnianie neuroprzekaźnika do synapsy.
PRZEBIEG OBJAWÓW
Jest to typowy przegląd różnych objawów , przez które przechodzi pacjent z mutacją w genie STXBP1 / encefalopatią / encefalopatią rozwojową i padaczkową oraz potrzebami pacjenta i sposobami wspierania pacjentów.